تفسیر اثنیعشری (کتاب)
| |
اطلاعات کتاب | |
---|---|
نویسنده | حسین بن احمد حسینی شاهعبدالعظیمی |
موضوع | تفسیر قرآن |
سبک | روایی و تحلیلی |
زبان | فارسی |
اطلاعات نشر | |
ناشر | میقات |
تاریخ نشر | ۱۳۶۳ش |
تَفسیر اِثناعَشَریّ کتابی تفسیری و به زبان فارسی، اثر حسین بن احمد حسینی شاهعبدالعظیمی از عالمان شیعه در قرن ۱۴ هجری قمری. این تفسیر که کل قرآن را در بر گرفته، روشی تحلیلی و روایی دارد و به زبان ساده و قابل فهم برای مردم نگارش یافته است. مؤلف در مقدمه کتاب به مباحثی نظیر تعریف تفسیر، فرق تفسیر و تأویل، فضیلت قرآن، منع از تفسیر به رأی، اسباب نزول و اعجاز قرآن پرداخته است.
انگیزه تألیف
مفسر در سخن آغازین کتاب، جدیت و تلاش برای ترویج احکام الهی و نشر شریعت نبوی را وظیفه هر مسلمانی دانسته که به هر طریق نباید از جان و مال، کوتاهی کند. وی که تفسیر قرآن مجید را با دقت کامل در ایام تحصیلات خویش جمعآوری نموده بود، آن را به درخواست برادران دینی منتشر کرد تا تذکرهای در دنیا و ذخیرهای برای عُقبی بوده باشد.
مقدمه تفسیر
کتاب با تعریف، موضوع و فایده علم تفسیر آغاز میگردد و در بخش تعریف به تنزیل، تأویل، ترجمه و تفسیر میپردازد. وی سپس در ده فصل در باب علوم قرآنی سخن میگوید:
روش مفسر
مفسر در آغاز سوره به عددآیات، اسم سوره، دلیل نامگذاری سوره و فضیلت آیه یا سوره میپردازد. وی تحقیقاتی درباره مفاهیم و معارف قرآنی دارد که گاه جنبه خطابی و ادبی دارد و در فهم آیات از اخبار و روایات نیز، بدون ذکر سند و راوی حدیث استفاده میکند. روش مفسر در بیان مباحث فقهی، گذرا و در حد بیان احکام است.
چاپ
این اثر توسط شرکت طبع کتاب تهران در سال ۱۳۳۴- ۱۳۳۹ ش، برای نخستین بار به چاپ رسید. نگارش آن در سالهای ۱۳۷۵- ۱۳۸۱ق انجام گرفته و برخی مجلدات آن توسط انتشارات فراهانی در تهران به سال ۱۳۷۷ق نشر یافته است. آن چاپ در ۸ مجلد با قطع وزیری و بالغ بر ۵۰۰۰ صفحه بوده است.
این تفسیر در سال ۱۳۶۳ش (۱۴۰۴ ق) در چهارده مجلد با قطع وزیری توسط انتشارات میقات به چاپ رسیده است.
پانویس
منابع
- حسینی شاهعبدالعظیمی، حسین بن احمد، تفسیر اثناعشری، تهران، میقات، ۱۳۶۳ش.
- خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، تهران، دوستان - ناهید، ۱۳۷۷ش.